Is het onmogelijke mogelijk? Ik geloof dat je je dromen waar kunt maken als je erin geloofd en hard voor werkt!
Mijn eigen bedrijf. Mijn passie en glimlach van zelfliefde. Ze, Praktijk KIJ, loopt nog niet zo hard als ik gehoopt had. Ik zag bij het starten enorme successen. Eindelijk een behandeling op maat i.p.v. zoveel als het zelfde. Mijn ik, jou welkom heten, jij die jezelf kan zijn. De rust die je ervaart, het gezien voelen en jezelf zien. En dat voor groot en klein. Dat is mijn formule en waarmee mijn bedrijf groot gaat worden. Nu een half jaar verder geloof ik daar nog steeds in maar wat is deze reis een uitdaging op alle vlakken. Geld stroomt nog niet en houden ons hoofd net boven water. Dus ik moet een baan vinden! Een baan waarmee ik met net zoveel passie kan werken met mensen én ook mijn praktijk kan blijven bestaan.
Mijn hoofd stroomt over...
Welke baan sluit dan aan? Ik houd van kinderen en ouderen. Pedagogisch werk of verzorgende. Ja dat is het! Mijn gedachten schieten gelijk door naar het ontbreken van de juiste diploma’s. Werken en leren. Ja, dat zou echt geweldig zijn! En dan schieten mijn gedachten weer door naar het lagere inkomen in dit traject. Is dat financieel haalbaar en of ik nog wel tijd overhoud om een paar uur in mijn praktijk te werken. Mijn hoofd lijkt een soort schakelketting tegenwoordig. Ik haal de 10de schakel eruit en die plaats ik naar de 15de en de 15de schakel moet dan weer verschuiven naar schakel 22, enz, enz. Het grappige is dat ik dan wel mega trots op mezelf ben omdat ik kan blijven relativeren en mijn passie blijf voelen.
Opwellingen, vlinders in mijn buik...
De deadline nadert. Vanaf 1 oktober 2019 ben en wil ik beschikbaar zijn voor die te gekke baan van 24 uur. Die baan waar ik met volle toewijding jongeren en ouderen mag helpen hun kwaliteiten te laten zien, zichzelf te omarmen. Waarin ik creatief mag zijn, mijn enorme drang naar oplossingsgerichtheid kan toepassen, en kan zien hoe dit dan effect heeft op de mens en organisatie. Een plek waar ik mijn hersens kan prikkelen en handen mag gebruiken. Waar ik mag organiseren, creëren en uitvoeren. Waar het zien van mijn blije snuit en passie voor mijn werk het verschil maakt voor mijn collega’s en voor mijzelf. En de deur sluit met een tevreden gevoel.
Bestaat die baan waar ik dit allemaal vind? Of heb ik mijn eigen fata morgana gecreëerd. Die te gekke baan en mijn praktijk kan combineren. Waar ik kan zorgen voor onze prachtige en enige dochter van 7 jaar?! Want ow, wat houd ik van mijn kind, mijn gezin! Tijd kan je maar één keer besteden.
Zucht, ik weet wat ik wil. Ik weet alleen nog niet hoe of in welke vorm ik het kan gieten. Ik weet wel dat ik zoveel energie heb om te werken waar mijn hart warm van word. Mijn geluksgevoel over wil brengen en vooral dat ik de rust en balans weer terug wil voor mijn gezin!
Reactie plaatsen
Reacties